Aufenthaltslosigkeit is a concept proposed by Heidegger in order to describe a non authentic time construction based on a non authentic version of curiosity (Neugier).
Carlo Scarpa <http://en.wikipedia.org/wiki/Carlo_Scarpa> is the italian architect whose works could be also read as a series of complicated and unexpectable texts about some carefully selected fragment and their uses in complex and minutely directed congregations.
Keyword: fragments+populations
Tags: architecture, scarpa
03
Glenn Gould's construction with voices from interviews
To σεμιναριακό μεταπτυχιακό εργαστήριο των θεωρητικών εγκαταστάσεων επικεντρώνεται στην ιδέα του πληθυσμού αποσπασμάτων: κάποια σειρά έργων και παρουσιάσεων που βασίζονται σε συγκεντρώσεις ετερόκλητου αποσπασματικού υλικού καταλαμβάνει την κεντρική οθόνη προβολών του χώρου του εργαστηρίου. Οι προβολές στο εργαστήριο χρησιμοποιούν παραδείγματα από υλικό που τοποθετείται εδώ. Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ζούμε στην αρχή κάποιου ιδιαίτερου πολιτισμού του αποσπάσματος. Συχνά οι αρχαιολόγοι ορίζουν κλασικές και αρχαϊκές περιόδους ανάλογα με κάποια ερμηνεία της θέσης του αποσπάσματος σε μεγαλύτερες ενότητες. Οι κλασικές εποχές καθορίζονται έτσι από την υποταγή των αποσπασμάτων σε ενότητες. Οι αρχαϊκές εποχές από την επικράτηση του αποσπάσματος έναντι οποιασδήποτε ενότητας. Στην κατανόηση αυτή του αποσπάσματος παραμένει κεντρική η ιδέα κάποιας ολοκλήρωσης: είτε αυτή έχει επιτευχθεί (στην περίπτωση της κλασικής εποχής) είτε είναι υπό διαμόρφωση (στην αρχαϊκή εκδοχή). Η ίδια η λέξη απόσπασμα αφορά την εννόηση ενός ξεριζωμένου μέλους ή κάποιου σπαράγματος: η λέξη απόσπασμα αναφέρεται ευθέως στόν σπασμό και στην αποκοπή. Aν ήταν έτσι, μια μελέτη του αποσπάσματος σήμερα θα ισοδυναμούσε με την μελέτη κάποιας αρχαϊκής κατανόησης του δικτυακού πολιτισμού. Ωστόσο μέσα στη συνθήκη του ζωντανού αρχείου ίσως υπάρχει χρόνος για μια ακόμη ιδέα που θα ζητούσε την εννόηση ενός ιδιαίτερου αποσπάσματος που θα είχε ήδη εξαρχής παραιτηθεί από την αναφορά στην ολότητα. Με ποιόν τρόπο θα εννοούσαμε τότε ένα τέτοιο απόσπασμα; Αυτό αποτελεί το πρώτο ισχυρό ερώτημα που απευθύνεται στον ιδιαίτερο τόπο του διαδικτύου.
___________________________________________________________________________________________________ Ιδιαίτερο βάρος στην προσέγγιση του αποσπάσματος αναλαμβάνει κάποια θεώρηση της αρχιτεκτονικής. Το ερώτημα που διαμορφώνεται σχετικά με αυτήν είναι διπλό. Από την μια πλευρά: σε ποιές περιπτώσεις εμφανίστηκαν αρχιτεκτονικά έργα που μπορούμε σήμερα να τα διαβάσουμε ως πληθυντικές κατασκευές αποσπασμάτων; Από την άλλη πλευρά: τι θα σήμαινε μια ερμηνεία της σημερινής ηγεμονίας του "αποσπάσματος χωρίς ολότητα" στην περιοχή της αρχιτεκτονικής; Και μέσα σε αυτή την προοπτική: πόσους επί πλέον επικαθορισμούς της αρχιτεκτονικής χρειάζεται να εισάγουμε για να κατανοήσουμε την σημερινή συνθήκη κυκλοφοριών "στον χώρο"; Δηλαδή πώς η αρχιτεκτονική των σημερινών χώρων ενσωμάτωσε ήδη, χωρίς να επισημανθεί ακόμη με σταθερότητα, την συνθήκη του "αποσπάσματος χωρίς ολότητα"; Αποτελεί το κτίσμα ακόμη τον χώρο αναφοράς του πεδίου της αρχιτεκτονικής; Ποιες αναπαραστάσεις της χωρικότητας μπορούν να παραδώσουν σημερινές εικόνες των χώρων της αρχιτεκτονικής σήμερα;
Συγκεντρώσεις ερμηνειών αναζητούν πληθυσμούς κτισμάτων. Υλικότητες ανιχνεύονται από δυνητικές κατασκευές. Διά μέσου θεωρητικών κατασκευών εισαγόμαστε στον πυρήνα κάθε έννοιας σημερινής υλικότητας. Μαζί με την οικονομία κάποιας επιλογής οργανώνεται κάποια αισθητική του αποσπάσματος: κάποια συστηματική δηλαδή θεώρηση που ζητά να εννοήσει τις ποικιλίες αποσπασμάτων. Οι λογικές σώρευσης ή συγκρότησης των αποσπασμάτων οργανώνουν "πληθυντικές δομές" που συγκροτούν πολλά από αυτά σε κάτι που ενίοτε θυμίζει ενότητα ή ολότητα. Σωρεύσεις, διατάξεις, αποθηκεύσεις, διαδοχές, αποκρύψεις, επικρατήσεις, ισοπεδώσεις, διαδοχικές επικρατήσεις: ένας κατάλογος ονομάτων χαρακτηρίει τις συναθροίσεις των αποσπασμάτων και ζητά την αρχιτεκτονική του επεξήγηση.
Comments (0)
You don't have permission to comment on this page.